Reisverslag Harz (door Peter en Dimphy)
Ondanks de Coronatijd en het nieuwe reizen en samenzijn in de gemeenschap is de reis naar de Harz dit jaar doorgegaan. Er hadden zich 36 personen aangemeld en uiteindelijk zijn we met een groepje van 23 mannen en vrouwen lekker 3 tot 4 dagen gaan rijden in de Harz. Bij een van de vergaderingen al eens gepolst om een keer niet naar de Eifel te gaan.
Daarop is het hotel Niedersacksen in Hahnenklee op advies van Annemiek aangeschreven. Een goede keus was het. Bij het maken van de routes bleek wel dat de afstand aanzienlijk is. Het was 5,5 uur zuivere rijtijd. En dat bleek te kloppen.
Op vrijdag 11 september was het om 07.30 uur verzamelen voor Peter, Dimphy, Henk en Adriaan bij Richard. Daar allerhartelijkst ontvangen door Richard en Carla met koffie en worstenbrood. Om 08.15 op weg naar Duitsland. Richard had aangegeven last van zijn rug te hebben en daarom zijn we in Helden gestopt voor de altijd lekkere koffie bij de McDonalds. Daarna door richting Ruhrgebied waar we noodzakelijkerwijs doorheen moesten rijden. Erg druk, veel verkeer en een ongeluk zit in een klein hoekje. File als gevolg van een kopstaart botsing maar met toch zeker een half uur vertraging waar je geen kant op kon. De temperatuur van de motoren steeg als ook bij de bestuurders. Het zou mooi weer worden en ook dat klopte….. pffff erg warm.
Na de snelle hap langs de Autobahn door richting Paderborn waar we de snelweg verruilden voor lekker binnendoor sturen. Een prachtige route en mooier naarmate je het Harz-gebied naderde.
Een duidelijk ander gebied dan de Eifel maar over het algemeen langere doorgaande bochten maar met beter asfalt. Zo rond 17.30 uur, ruim 10 uur na vertrek rolden we de parkeerplaats op bij het hotel. Na een biertje en een verfrissende douche heerlijk genoten van het eten. Even wennen was het dat je altijd je mondmasker moest bij hebben. Her en der toch wat gemopper ….. weer dat ding vergeten. Maar alles went.
Voor de zaterdag stond de oostelijke route gepland. Een route naar later bleek het meer toeristische deel van de Harz met leuke dorpjes, bezienswaardigheden, uitzichtpunten e.d.
Zeker de moeite waard om een weekje vakantie daar te spenderen.
Nadeel was wel dat het druk was met auto’s motoren en recreatieverkeer. Tevens was de polizei veelvuldig aanwezig. Snelheidscontrole, controle op lawaai en om nadrukkelijk aanwezig te zijn. Deze keer niemand op de bon geslingerd.
Al met al een leuke rit met als toeval even een ijsje onderweg eten waar de eigenaar een Hollander bleek te zijn. Een prachtig verhaal hoe de mannen daar terecht zijn gekomen.
De zondag. Deze stond eerst in het teken van de vertrekkende groep. De “werkpaarden“ moesten op tijd terug zijn voor het werk. Pittig was het voor hen veel km’s te maken in een korte tijd. Iedereen tevreden vertrok het gezelschap 09.30 uur richting Holland.
De “luxe paarden” hadden een dagje extra. De route was dit keer de westkant van de Harz. Hier waren de meningen een beetje verdeeld over. Persoonlijk vond ik het matig, redelijk vlakke stukken en lange saaie bochten. Zelfs Adriaan had last van slaperigheid onderweg.
‘s Avonds had Jan van Holsteijn nog een goede tip. Als je last krijgt van slaap rij dan even een stukje door de berm. Gegarandeerd dat je de komende 50 km weer helemaal scherp en topfit bent. Gelukkig had niemand het geprobeerd maar Jan, bedankt voor de tip.
Maandag was voor ons ook weer de terugreis. Met het starten van de motoren bleek dat de achterband van de Honda van Dimphy wel erg slap stond. Er bleek uiteindelijk nog 0,7 bar in te zitten. Gelukkig had Adriaan zijn bandencompressor bij waardoor we de band weer op 3,0 bar konden zetten. Dat scheelt een stuk in de wegligging gaf Dimphy aan. Het duurde even voor het vertrouwen weer terug was.
Tot ca 12.30 lekker binnendoor gereden langs heerlijke stuurweggetjes. Diverse collega’s onderweg nog gepasseerd genietend van een bakje koffie met taart.
De Autobahn schiet lekker op maar is wel saai. Met snelheden tussen de 130-140 km/h schiet het wel op. Totdat we echter in een file belandden. Een ernstig ongeval met een vrachtwagen, welke aan het altijd scherpe oog van Ton was ontschoten. Wat een ravage.
Gevolg is dan ook snel een flinke file . Helaas mag je in Duitsland niet tussen de files doorrijden. Toevallig reed ik net naast een busje van de polizei en bleef ik lekker aansluiten.
Nu is warm weer in combinatie met weinig rijwindkoeling en hoge buitentemperaturen geen ideale combinatie voor mijn K 1600. Gevolg was dat ik moest afhaken en de motor moest laten afkoelen bij 35 graden. Ik kan je verklappen, dat duurt best lang.
Uiteindelijk voldoende afgekoeld om de reis weer te vervolgen. De rest was doorgereden en we zouden elkaar treffen wederom in Helden bij de McDonald’s.
Toegegeven ik heb de verloren tijd In kunnen halen omdat er in Duitsland geen snelheidslimiet staat op dat gedeelte. Met zo’n 1600 mits in orde kun je best lekker doorrijden. Even nog de 210 aangetikt maar is voor mij niet echt lekker rijden maar zo tussen de 160-180 gaat het ook goed vooruit.
Na de verfrissing bij de McDonald’s toch nog even de check gedaan bij de banden van Dimphy maar de band is echt lek. Nog maar 1,5 bar druk. Adriaan heeft er nog wat bij gedaan en iedereen is uiteindelijk veilig thuis gekomen.
Op naar volgend jaar maar wel iets dichterbij huis. Er werd voorzichtig gefluisterd Ardennen of Luxemburg. We gaan het beleven.
Eenieder bedankt voor de gezelligheid de afgelopen dagen, wij hebben ervan genoten.
Grtzz, Peter en Dimphy.
